Δραματική αριθμητική ανατροπή φαίνεται πως πυροδότησε για τον πληθυσμό της Ελλάδας η οικονομική κρίση, που πλήττει από το 2010 τη χώρα.


Η συρρίκνωση των γεννήσεων, η αύξηση των θανάτων και η αρνητική μετανάστευση, αναδεικνύουν το δημογραφικό της Ελλάδας σε μέγα εθνικό θέμα.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ΕΛΣΤΑΤ, μόνο το διάστημα 2011-2017 ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 355.000 ανθρώπους και αν το πρόβλημα δεν αντιμετωπισθεί με την υπευθυνότητα που απαιτείται για το «νούμερο 1» εθνικό πρόβλημα, ο πληθυσμός της Ελλάδας, το 2050, μόλις που θα αγγίζει τα 10 εκατομμύρια ανθρώπων.

Κι ακόμη χειρότερα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Eurostat, το 2080, με 7,2 εκατομ. ανθρώπους, η Ελλάδα θα αποτελεί το μικρότερο (σσ. και επισφαλέστερο (;)) τμήμα της ΕΕ.

Η έρευνα με τίτλο «Ο πληθυσμός της Ελλάδας υπό διωγμόν», που υπογράφει η νομικός Ήρα Έμκε- Πουλοπούλου, διδάκτορας του πανεπιστημίου του Παρισιού, μέλος της Ακαδημίας Επιστημόνων της Νέας Υόρκης και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Δημογραφικών Μελετών, υπό την αιγίδα της οποίας, άλλωστε, τελεί η έκδοση, είναι «κραυγή αγωνίας».

«Στόχος του βιβλίου είναι να αποδείξει ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού βρίσκονται "υπό διωγμόν", υφίστανται, δηλαδή, συστηματική υποβολή σε ταλαιπωρίες, που έχουν οδηγήσει ή θα καταλήξουν στο μέλλον στην απομάκρυνσή τους από την Ελλάδα, από την οικογένειά τους, από τη δουλειά τους, από τους φίλους τους, ακόμη και από τη ζωή» σημειώνει χαρακτηριστικά η ίδια στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και συμπυκνώνει το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας ως εξής:

«Οι δημογραφικοί δείκτες εξελίσσονται με βραδύ ρυθμό και βελτιώνονται με ακόμη βραδύτερο. Αν, όμως, η στρατηγική που έχει ως στόχο την αύξηση των γεννήσεων, την επιβράδυνση του ρυθμού γήρανσης, τον περιορισμό της αποδημίας, δεν εφαρμοστεί ΤΩΡΑ, τα προβλήματα του πληθυσμού θα εκδικηθούν εκείνους που τα αγνοούν!».

Στην έκδοση των 734 σελίδων, «προϊόν έρευνας τριών χρόνων», που φιλοξενεί αποκωδικοποιώντας δεκάδες στατιστικούς πίνακες της ΕΛΣΤΑΤ και της EUROSTAT και εικονογραφείται από το σκωπτικό πενάκι του Σπύρου Ορνεράκη, παρατίθεται λεπτομερειακή χαρτογράφηση του ελληνικού πληθυσμού, όπως αυτή διαμορφώθηκε μέσα από τις κατά καιρούς οικονομικο-πολιτικο-κοινωνικές συνθήκες από το 1828 έως σήμερα, αλλά κυρίως την περίοδο της οικονομικής κρίσης.

Η κ. Έμκε - Πουλοπούλου εξηγεί ότι το δημογραφικό εμφανίστηκε στη δεκαετία του ΄80, επομένως προϋπήρχε της κρίσης, αλλά επιδεινώθηκε κατά τη διάρκειά της, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός της Ελλάδας να μειώνεται, να αλλοιώνεται και να γερνάει με ταχύτερο από τον αναμενόμενο ρυθμό.

«Οι απογραφές αποκάλυψαν ότι έως και τις αρχές του 21ου αι. ο πληθυσμός της χώρας αυξανόταν διαρκώς, ακόμα και στις ανώμαλες περιόδους, που γνώρισε το ελληνικό έθνος» λέει και συνεχίζει: «Για παράδειγμα, το 1828, πριν από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, η Ελλάδα «μετρούσε» 753.000 ανθρώπους, οι οποίοι το 2011 έφτασαν τους 10,9 εκατομμμύρια. 











ΑΠΕ

Μια δεκαεννιάχρονη Ισπανίδα, η Πατρίσια Αγκιλαρ, που είχε εξαφανιστεί από το σπίτι της πριν ενάμιση χρόνο και όλοι τη θεωρούσαν νεκρή, βρέθηκε στη ζούγκλα του Περού όπου κρατείτο όμηρος από μια αίρεση.

Όταν οι Περουβιανοί αστυνομικοί την βρήκαν σε μια καλύβα στην περουβιανή ζούγκλα, δυσκολεύτηκαν να την αναγνωρίσουν με βάση τις φωτογραφίες που είχαν στη διάθεση τους. Η 19χρονη Ισπανίδα δεν θύμιζε με τίποτα την ωραία και χαμογελαστή έφηβη που γνώριζαν οι δικοί της.

Εγκλωβισμένη στα χέρια μιας θρησκευτικής αίρεσης, η Πατρίσια ήταν πολύ αδύνατη, σε άθλιες συνθήκες υγιεινής, και κρατούσε ένα νεογέννητο στην αγκαλιά της.

Οι αστυνομικοί, μετά από την κατάθεσή της, συνέλαβαν τον Στιβεν Φελιξ Μανρίκε, γκουρού της αίρεσης που είχε αυτοανακηρυχθεί «αγγελιοφόρος του Θεού» και αποκαλούσε τον εαυτό του «ο πρίγκιπας του Γκουρτζίεφ».

Στην καλύβα, εκτός από την Πατρίσια, βρέθηκαν ακόμη δύο γυναίκες και πέντε παιδιά: το μικρότερο, που γεννήθηκε μόλις πριν από ένα μήνα, ήταν του επικεφαλής της αίρεσης.

Η Πατρίσια έμενε στο Έλτσε και γνώρισε μέσω του Facebook τον «γκουρού» σε μια πολύ ευαίσθητη στιγμή της ζωής της, έχοντας χάσει ένα θείο με τον οποίο ήταν πολύ δεμένοι. Ο «γκουρού» εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της και παρουσίασε τον εαυτό του ως τον «μεσσία που ήταν επιφορτισμένος με τη σωτηρία του κόσμου» που θα έσωζε τους οπαδούς του κατά την Αποκάλυψη.

Στην πραγματικότητα ο Μανρικε διατηρούσε ένα είδος χαρεμιού, αναγκάζοντας τη «λεία» του να κάνουν σεξ μαζί του και να καταναλώνουν ayahuasca, ενα τοπικό ποτό που προκαλεί παραισθήσεις και κρίσεις άγχους.

Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Παύλου: 09-11 Ιουλίου στις 19:00

Πλατεία Συντάγματος: 12-13 Ιουλίου στις 19:00

 

Ο Reverend Billy και το The ShopStoppingChoir είναι ριζοσπάστες οικολόγοι από τη Νέα Υόρκη. Από τότε που εξελέγη ο Τραμπ, έχουν τραγουδήσει υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος σε μέρη όπως ο Πύργος Τραμπ στην καρδιά του Μανχάταν και η είσοδος του ομοσπονδιακού κέντρου κράτησης μεταναστών. Τραγουδώντας «τα πιο σωστά τραγούδια στα πιο λάθος μέρη», η ακτιβιστική ομάδα έχει συλληφθεί εννέα φορές.

Ο Αιδεσιμότατος Μπίλλυ σατιρίζει τους Ευαγγελιστές που στηρίζουν τον Τραμπ ενώ με την χορωδία του παρωδεί έως και τον Μεσσία του Χαίντελ, ψέλλοντας «Earthalujah! Earthalujah!» («Αλληλούια ΓΗ, Αλληλούια ΓΗ») με στόχο να προκαλέσει τη χριστιανική δεξιά. Ο Μπίλλυ και το «ποίμνιό» του κηρύσσουν ότι το χιούμορ, η μουσική και το οικολογικό πνεύμα είναι εξίσου σημαντικά για τον ακτιβισμό όσο και η πολιτική ή η θεωρία. «Σταματήστε τα ψώνια! Ξεκινήστε να ζείτε!»

Ο θίασος εμφανίστηκε προσφάτως στο Public Theater της Νέας Υόρκης και το ToynbeeHall του Λονδίνου, υπό τη δεύθυνση της Savitri D. Ως κορυφαία στιγμή τους θεωρούν την εμφάνισή τους στο OccupyWallStreet. Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Αθήνα, ελπίζουν να συναντήσουν ακτιβιστές της εγχώριας σκηνής. Ο εικοσαμελής θίασος, με την εκρηκτική ενέργεια και χαρά που εκλύει στη σκηνή υπόσχεται να τονώσει το ηθικό των απανταχού ακτιβιστών σε αυτούς τους επικίνδυνους καιρούς που ζούμε.

Ελεύθερη είσοδος

Δείτε το τρέιλερ της παράστασης εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=OIComYniE00

 

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Savitri Durkee (SavitriD)
Μουσική διεύθυνση: Nehemiah Luckett
Ερμηνεύουν: WilliamTalen (ReverendBilly), GregoryCorbino, Francisca Benitez, Jessica Wiscovitch, David Yap, Donald Gallagher, John Carlin, Robin 'Dragonfly' Wilson, Nate Stevens, Hannah 'Amadeus' Harte, MaryAnn 'Mayfield' Brooks, Jessica 'Jess' Beck
Συμμετέχουν: Δημήτρης Δημόπουλος
Μέλη της Χορωδίας της Δόμνας Σαμίου: Γιώργος Μαυρίδης, Λάζαρος Σαββίδης, JanezSpendov, Δημήτρης Καμπόλης, Αδαμαντία Βλάμη, Χριστίνα Στουραΐτη, Τζίνα Καρδιόλακα, Μαρία Σπερδούλη, Ανδριάννα Κουτσουράκη, Φεβρωνία Ρεϊζίδου, Αγγελική Βλασσοπούλου

«Δάφνις και Χλόη» (1931) -«Αστέρω» (1929)

Προβολή των δύο βωβών ταινιών μετά ζωντανής μουσικής

Πρωτότυπη σύνθεση-εκτέλεση στο πιάνο: Φίλιππος Τσαλαχούρης

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

Σάββατο 14  Ιουλίου 2018, 21:00

ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ  ΦΕΣΤΙΒΑΛ AΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Tο Σάββατο 14 Ιουλίου, στο ΩδείοΗρώδου Αττικού, στο πλαίσιο του  Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, η Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει δύο βωβές ταινίες που σφράγισαν την πορεία του ελληνικού κινηματογράφου και διασώζουν την εικόνα μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια: το «Δάφνις και Χλόη» του Ορέστη Λάσκου (1931) και την «Αστέρω» του Δημήτρη Γαζιάδη (1929).

Και οι δυο ταινίες έχουν αποκατασταθεί από την Ταινιοθήκη.

 

*Η ταινία «Δάφνις και Χλόη», η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του Ορέστη Λάσκου, μεταφέρει στην οθόνη το ομώνυμο ειδύλλιο του Λόγγου (2ος αιώνας μ.Χ.),  ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας,  που επηρέασε  από τον Σαίξπηρ μέχρι τον Τουρκουάτο Τάσσο και τον Ζακ Ανρί  Μπερναρντέν. Αφηγείται την ιστορία δύο νέων παιδιών που, ζώντας στη φύση, ανακαλύπτουν σιγά-σιγα τις χαρές του έρωτα.

Το φιλμ έχει περάσει στην ιστορία ως η πρώτη ταινία με γυμνό στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Γυρίστηκε στην Μυτιλήνη και στην Λίμνη της Βουλιαγμένης  σε φυσικά ντεκόρ, με πρωταγωνιστές τη ΛούσηΜατλή και τον Απόλλωνα Μαρσύα. Το Τμήμα Συντήρησης και Αποκατάστασης της Ταινιοθήκης, κατόρθωσε να αποκαταστήσει το υλικό με την επίβλεψη και τη συνεργασία του ίδιου του σκηνοθέτη που προσπάθησε να «θυμηθεί» την ταινία (και τους μεσότιτλους) καρέ-καρέ.

Το έργο ήταν δύσκολο καθώς τα πρωτότυπα αρνητικά της βωβής ταινίας είχαν καεί. Από τα σκόρπια φιλμ που διασώθηκαν ο Λάσκος έφτιαξε στην περίοδο της κατοχής (1942) ένα ενδιάμεσο αρνητικό (duplicatenegative) με καινούργιο μοντάζ από το οποίο τύπωνε κόπιες ομιλούσες.

Στην κατοχή της Ταινιοθήκης βρίσκονταν δύο από αυτές τις ομιλούσες κόπιες της ταινίας Δάφνις και Χλόη, η μία με αγγλικούς υπότιτλους, τις οποίες ο Λάσκος είχε παραχωρήσει στην αείμνηστη Αγλαία Μητροπούλου, ιδρύτρια της Ταινιοθήκης και μητέρα της Μαρίας Κομνηνού (σημερινής προέδρου του ιδρύματος).

Ωστόσο, η Ταινιοθήκη θεώρησε σημαντικό να διασώσει και να αποκαταστήσει την πρωτότυπη βωβή εκδοχή της ταινίας.

*Στην "Αστέρω" του  Δημήτρη Γαζιάδη, που βασίζεται σε ένα κείμενο του Παύλου Νιρβάνα, η βοσκοπούλα Αστέρω (Αλίκη Θεοδωρίδου) είναι ερωτευμένη με τον Θύμιο (Κώστας Μουσούρης) αλλά συναντά την άρνηση του πατέρα του πλούσιου βοσκού (Αιμίλιος Βεάκης). Το ζευγάρι θα ξανασμίξει μετά από μεγάλες περιπέτειες. Το στόρι είναι μεταφορά στα καθ' ημάς της γνωστής "Ραμόνα". Το νέο αυτό είδος της «φουστανέλας» είχε τις απαρχές του στο θέατρο με τον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας» του Δημήτρη Κορομηλά.  Η εξιδανίκευση της ελληνικής υπαίθρου, που την εποχή εκείνη μαστίζεται από τα δεινά της παγκόσμιας κρίσης, λειτουργεί ως διέξοδος απέναντι στις αντίξοες συνθήκες της καθημερινότητας. Η αποκατάσταση της ταινίας βασίστηκε στην κόπια με γαλλικούς μεσότιτλους που ανακαλύφθηκε στη Γαλλική Ταινιοθήκη το 2003.

Οι δύο ταινίες, πριν από την ψηφιακή αποκατάσταση τους, είχαν προβληθεί στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης και στο πλαίσιο του φεστιβάλ CinemaRitrovato στη Μπολόνια.

Και μερικά παραλειπόμενα…

Η ταινία «Δάφνις και Χλόη» βασίζεται στο ομώνυμο ερωτικό ειδύλλιο του Λόγγου (2ος αιώνας μ.Χ.) που θεωρείται το πρώτο ερωτικό μυθιστόρημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η ΛούσηΜατλή, εμφανίζεται γυμνή στην Λίμνη της Βουλιαγμένης  πολύ πριν από τη ΧέντιΛαμάρ στην ταινία «Έκσταση» του Γκούσταβ Μάχατι (1933). Ο Δημήτρης Μεραβίδης, που υπογράφει την διεύθυνση φωτογραφίας της ταινίας, χρησιμοποιεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα παγχρωματικό φιλμ, στο οποίο τονίζονται με καθαρότητα όλες οι  αποχρώσεις του γκρίζου.

Χάρη στην εικαστική ομορφιά και την λυρικότητα της ταινίας, αλλά και του υποβλητικού ερωτικού κλίματος, ο Ορέστης Λάσκος, ο οποίος θήτευσε στο πλευρό του Δημήτρη Γαζιάδη (δημιουργού της «Αστέρως»), έμεινε στην ιστορία ως ο πρώτος έλληνας σκηνοθέτης-δημιουργός.

Όπως ήταν αναμενόμενο, με δεδομένα τα ήθη της εποχής,  η ταινία δημιούργησε σκάνδαλο, όμως σημείωσε εισπρακτική επιτυχία και χαρακτηρίστηκε ως «το πρωτοτυπότερο, το τολμηρότερο και το πιο πικάντικο φιλμ που γυρίστηκε μέχρι σήμερα».

Ο σκηνοθέτης εντυπωσιάστηκε όταν είδε την ελληνοαμερικανίδαΛούσηΜατλή να περπατά στην Σταδίου, την σταμάτησε και της έδωσε αμέσως τον ρόλο. Η Ματλή, κλασική χορεύτρια, στα διαλείμματα των πρώτων προβολών της ταινίας στο «Αττικόν»,  χόρευε ζωντανά αρχαϊκούς χορούς για το κοινό.

Ο Ορέστης Λάσκος ερωτεύτηκε παράφορα την μούσα του, και οι ομηρικοί καβγάδες του ζεύγους δημιουργούσαν καθυστερήσεις και αναστάτωση στα γυρίσματα.

Όσο για τον Απόλλωνα Μαρσύα, κατά κόσμονΈντισονΒήχο, πήρε το ψευδώνυμό του όχι τόσο για καλλιτεχνικούς λόγους, όσο για τον φόβο των γονιών του. Ο Λάσκος, εντόπισε τον αρχαιοελληνικής ομορφιάς νέο, τον «ενσαρκωμένο Ερμή του Πραξιτέλους» όπως χαρακτηρίστηκε τότε, στην περίφημη Μάντρα, να παρακολουθεί το πρόγραμμα του Αττίκ.

Από την ταινία, δεν έλειψαν και κάποιες δυσκολίες και απρόοπτα, ενδεικτικά της πρωτόγονης εκείνης φάσης του ελληνικού σινεμά: σε μια σκηνή φλας μπακ ο βοσκός Λάμωνας βρίσκει το εγκαταλελειμμένο μωρό Δάφνι να βυζαίνει μια γίδα. Πώς θα βυζαίνει όμως την γίδα ακίνδυνα στο γύρισμα ένα μωρό; Με χίλιες δυο δυσκολίες και χωρίς κοντινή λήψη, έδεσαν σχοινιά στα πόδια της γίδας τα οποία δύο, άνδρες εκτός πλάνου, τραβούσαν πανικόβλητοι προκειμένου η γίδα να μην ποδοπατήσει το αληθινό μωρό που είχαν τοποθετήσει από κάτω της…

Το «Δάφνις και Χλόη» προβλήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής το 1993, με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, παρουσία του δημιουργού του, ο οποίος έζησε έναν πραγματικό θρίαμβο.  Το κοινό τον αποθέωσε, ευχαριστώντας τον έτσι για την προσφορά του στον Κινηματογράφο όλα αυτά τα χρόνια.

Λίγες μέρες αργότερα, πέθανε πλήρης ημερών και έργων.

*Η Αστέρωγυρίστηκε από τον Δημήτρη Γαζιάδη, που με τα αδέρφια του δημιούργησαν  την πρωτοποριακή κινηματογραφική εταιρεία παραγωγής DAGFILM. Η εταιρεία ακμάζει μετά το 1928, όταν δηλαδή τελειώνει η επονομαζόμενη λίθινη εποχή ή αλλιώς προϊστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Ο Δημήτρης Γαζιάδης, με σημαντικές σπουδές στο εξωτερικό, έχει συνεργαστεί με ιερά τέρατα του διεθνούς κινηματογράφου: Λιούμπιτς, Λανγκ, Παμπστ και πολλούς άλλους. Οι αδερφοί Γαζιάδη κινηματογραφούν υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες την Μικρασιατική Εκστρατεία («Το ελληνικό θαύμα», 1921), μετά από ανάθεση του Γενικού Επιτελείου Στρατού, όμως λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής η ταινία τους δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Επίσης είναι αυτοί που απαθανατίζουν τις Δελφικές Γιορτές του ζεύγους Σικελιανού (1927).

Η «Αστέρω», σε σενάριο του Ορέστη Λάσκου, είναι το πρώτο, σωζόμενο σήμερα, ποιμενικό δράμα, στα χνάρια της «Γκόλφως». Έκανε διεθνή σταδιοδρομία, εγκαινιάζοντας το μοναδικό, για χρόνια, εξαγώγιμο κινηματογραφικό μας προϊόν: τον φολκλορισμό. Εγκαινιάζει όμως και την μακρά παράδοση του χάπι εντ στην χώρα μας…

Επίσης, στην επίσημη προβολή της «Αστέρως» για πρώτη φορά γυρίζεται ζουρνάλ (επίκαιρα) από πρεμιέρα κινηματογραφικής ταινίας. Ο Μιχάλης Γαζιάδης στήνει τη μηχανή του και τραβά τον Ελευθέριο Βενιζέλο καθώς χαιρετά τους αδερφούς Γαζιάδη. Σε μιάμιση ώρα προλαβαίνει και το εμφανίζει. Έτσι, αμέσως μετά το τέλος της ταινίας, ο Βενιζέλος βλέπει τον εαυτό του να μπαίνει στην αίθουσα και ενθουσιασμένος υπόσχεται πως ο ελληνικός κινηματογράφος θα έχει πλέον φόρο μόνο 10%, πράγμα το οποίο και εφαρμόζει…

Ο Φίλιππος Τσαλαχούρης και το βωβό σινεμά

«Η μουσική για τον κινηματογράφο, για κάθε συνθέτη, είναι πάντοτε πρόκληση. Η δημιουργία, όμως,  μουσικής για μια ταινία βωβή ξεπερνά τα δεδομένα κινηματογραφικά όρια, γίνεται κάτι περισσότερο που απαιτεί  άλλης κλίμακας συνθετική λογική. Η μουσική γίνεται λόγος, αφήγηση, δραματουργία. Ως τέτοια την αντιμετωπίζω κι εγώ. Ο λόγος που αναλαμβάνω να ερμηνεύσω ο ίδιος στο πιάνο αυτή τη μουσική πέρα από τον έλεγχο αυτής της μουσικής πρότασης είναι και το συναρπαστικό συναίσθημα που έχει ο συνοδός – πιανίστας μιας βωβής ταινίας όταν γίνεται «ζωντανό» μέρος της ίδιας της προβολής».

Ο Φίλιππος Τσαλαχούρης γεννήθηκε το 1969 και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε φλάουτο και ανώτερα θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο. Θεωρείται ένας από τους πλέον δραστήριους συνθέτες της γενιάς του. Έχει συνθέσει περισσότερα από εκατό έργα, ανάμεσά τους ξεχωρίζουν πέντε Συμφωνίες, Όπερες, Κοντσέρτα, έργα Μουσικής Δωματίου, χορωδιακά καθώς και μουσική για το θέατρο & τον κινηματογράφο. Η μουσική του έχει παρουσιαστεί εκτός από την Ελλάδα και σε περισσότερες από εικοσιπέντε χώρες. Εξελέγη τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών το Μάιο του 1997. Είναι καθηγητής της Σύνθεσης και υποδιευθυντής στο Ωδείο Αθηνών. Έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών με το Βραβείο Παπαϊωάννου.

INFO

 

Σάββατο 14 Ιουλίου, Ωδείο Ηρώδου Αττικού,

Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Φεστιβάλ Αθηνών.

Η προβολή θα γίνει στις 9 μ.μ. με συνοδεία ζωντανής μουσικής (πρωτότυπη σύνθεση-εκτέλεση: Φίλιππος Τσαλαχούρης).

Προπώληση: Πανεπιστημίου 39, τηλ. 210 3272000  και στα greekfestival.gr και viva.gr

Ο Christian Ronig στο Φεστιβάλ Λιπάσματα 2018 – Φεστιβάλ στη θάλασσα

Σάββατο 14 Ιουλίου

Πολυχώρος Λιπασμάτων Δραπετσώνας – Πάρκο Εργατιάς

 

Η περίπτωση του Christian Ronig είναι μοναδική. Ο μουσικός από τη Γερμανία, ήρθε σε επαφή με την ελληνική μουσική, όταν ένας Έλληνας φίλος του τον προσκάλεσε ένα βράδυ να παίξει με το συγκρότημα του λαϊκά και ρεμπέτικα, σε μαγαζί ελλήνων μεταναστών.

Ο ήχος τους ήταν αποκάλυψη για τον Ronig που συνέλαβε την ιδέα να τα παρουσιάσει μεταφρασμένα στα αγγλικά και γερμανικά, ώστε να μπορούν να τα αγαπήσουν και άλλοι σαν κι αυτόν.

Έτσι γεννήθηκε το “Greece is mine”, το album που περιλαμβάνει τραγούδια ορόσημα όπως το «Μινόρε της αυγής», το «Είμαι πρεζάκιας (πρέζα όταν πιείς)», την «Προσευχή του μάγκα (Θεέ μου μεγαλοδύναμε)», το «Δεν ξέρω πόσο σ’ αγαπώ», το «Ξημερώνει», το «Είμαι πρεζάκιας», την «Γκαρσόνα», το «Σερσέ λα φάμ», το «Ένα αστέρι πέφτει πέφτει»,  αλλά και τα νεότερα, σαν το «Όταν χαράζει» και το «Όλο ταξιδεύω». Όλα τους μεταφρασμένα στα αγγλικά και γερμανικά, με έναν ήχο ηλεκτρικό, που ενώ θυμίζει Leonard Cohen, Nick Cave και Johnny Cash παραμένει απόλυτα ελληνικός.

Η θερμή υποδοχή από το ελληνικό ραδιόφωνο και το κοινό, φέρνει τον Christian Ronig στο Φεστιβάλ Λιπάσματα 2018 το Σάββατο 14 Ιουλίου, με ελεύθερη είσοδο.

Μαζί του σπουδαίοι μουσικοί που συνέβαλλαν και στην ηχογράφηση και τον τόσο ιδιαίτερο ήχο του του album που κυκλοφορεί από τη Violins Productions, το νέο μουσικό label με έδρα την Πάρο και τις εξαιρετικές του παραγωγές στο χώρο της jazz και της world music. 

Παίζουν οι μουσικοί:

Christian Ronig : φωνητικά, κιθάρα

Ανδρέας Πολυζωγόπουλος: τρομπέτα

Jan van de Engel: τύμπανα

Παρασκευάς Κίτσος: μπάσο

Γιώργος Τσιατσούλης: ακορντεόν

Λευτέρης Χαβουτσάς: ηλεκτρική κιθάρα

 

Ωρα έναρξης: 21:30

Ελεύθερη είσοδος

Πρόσβαση: Από ΗΣΑΠ Πειραιά, με το τρόλει 20 και το λεωφορείο 859.

Τουλάχιστον 47 άνθρωποι αγνοούνται και πέντε βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση, ενώ 27 άλλοι έχουν χάσει τη ζωή τους από τις καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις που πλήττουν τη δυτική και την κεντρική Ιαπωνία, μετέδωσε σήμερα το ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο NHK, ενώ περισσότεροι από 1,6 εκατομμύριο άλλοι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Η ιαπωνική μετεωρολογική υπηρεσία εξέδωσε προειδοποιήσεις για έκτακτα καιρικά φαινόμενα σε τέσσερις νομαρχίες στο δυτικό τμήμα του νησιού Χονσού, καλώντας τον πληθυσμό σε επιφυλακή για κατολισθήσεις, πλημμύρες ποταμών και ισχυρούς ανέμους εξαιτίας των «ιστορικών», όπως τις χαρακτήρισε, βροχοπτώσεων.

Η μετεωρολογική υπηρεσία ανακοίνωσε πως στη Μοτογιάμα, μια πόλη στο νησί Σικόκου, 583 χιλιοστά βροχής έπεσαν μέσα σε 24 ώρες από το πρωί της Παρασκευής μέχρι σήμερα το πρωί.

Η υπηρεσία ανακοίνωσε επίσης πως υπάρχει κίνδυνος να συνεχισθούν οι σφοδρές βροχοπτώσεις και αύριο Κυριακή.

Μεταξύ των νεκρών περιλαμβάνονται ένας άνδρας που έχασε τη ζωή του στη δυτική πόλη Χιροσίμα πέφτοντας από γέφυρα σε ποταμό και ένας 77χρονος στην πόλη Τακασίμα, 56 χιλιόμετρα από το Τόκιο, που σκοτώθηκε αφού παρασύρθηκε από τα νερά σε ένα κανάλι καθώς προσπαθούσε να απομακρύνει μπάζα, μετέδωσε το NHK.

Άλλοι πέντε άνθρωποι στις νομαρχίες Εχίμε, Χιροσίμα και Γιαμαγκούτσι βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση αφού τραυματίσθηκαν σε κατολισθήσεις, πρόσθεσε το ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο.

Μέχρι σήμερα το πρωί, περισσότεροι από 1,6 εκατομμύριο άνθρωποι είχαν λάβει εντολή να απομακρυνθούν από τα σπίτια τους εν μέσω φόβων για πλημμυρες και νέες κατολισθήσεις, ενώ σε άλλους 3,1 εκατομμύρια έγινε σύσταση να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Όπως ανακοινώθηκε από τις αρχές, περίπου 48.000 αστυνομικοί, πυροσβέστες και στρατιώτες έχουν κινητοποιηθεί για να απαντήσουν σε εκκλήσεις για βοήθεια.






ΑΠΕ

Γράφτηκαν και λέχτηκαν διάφορα για τη συμπλήρωση τριών χρόνων από το δημοψήφισμα του 2015, και ορισμένοι θέλησαν να λεπτολογήσουν και να επαναλάβουν γνωστές καταγγελίες και αναθέματα για ό,τι έκανε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η εν λόγω «συζήτηση» δεν έχει κάτι ουσιαστικό να δώσει αν συνεχίζει να γίνεται σε ένα κλίμα που αφορά έναν προηγούμενο κύκλο – αυτό του σοκ, του αισθήματος προδοσίας, του τραύματος γενικά. Είναι χρήσιμη η ιστορία γιατί είναι ένας καλός οδηγός, όταν πράγματι βγαίνουν συμπεράσματα κι αποστάγματα.

Όμως πια έχουμε περάσει σε έναν νέο πολιτικό κύκλο, όπου το πένθος για την αναποτελεσματικότητα και την αφλογιστία του αντιμνημονιακού κινήματος και τον τρόπο που εκμεταλλεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ την αυταπάτη και την ελπίδα του κόσμου, το διαδέχεται ένας νέος κύκλος – ο οποίος θέτει επί τάπητος και νέα πεδία που χρωματίζουν έντονα τις εξελίξεις: τα εθνικά και γεωπολιτικά ζητήματα. Πάνω στο κλείσιμο του προηγούμενου κύκλου –έστω έτσι όπως αυτό γίνεται, χωρίς προφανή συμπεράσματα– εμφανίζεται μια νέα διαθεσιμότητα και κινητικότητα. Το ενδιαφέρον και η ανησυχία περιστρέφονται γύρω από άξονες που δεν ήταν ορατοί το 2010 ή το 2015. Δεν έχουμε μόνο το μέτωπο με την ευρωκρατία, αλλά και μερικά ακόμα, που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε: ελληνοτουρκικά και βαλκανικά.

Είναι λοιπόν αρκετά ανεπαρκής έως μίζερη η κλάψα και το πένθος για το κακό που μας βρήκε με τα μνημόνια και την «προδοσία» του Τσίπρα. Οι όροι μιας ρήξης με την ευρωκρατία το 2015 ήσαν εξαιρετικά αδύναμοι, ο λαός ουσιαστικά απροετοίμαστος και το λαϊκό κίνημα ανέθεσε τις ελπίδες του. Η συνέχεια κάπως φυσιολογική, αφού οι αφέντες της Ευρώπης ακολούθησαν μια τιμωρητική και ταπεινωτική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα βρίσκοντας πρόθυμους και φοβισμένους πολιτικούς.

Τώρα όμως τελούμε σε ένα νέο κύκλο. Δεν μπορεί κάποιος εύκολα να ξανακοροϊδέψει με τα ίδια συνθήματα και παραμύθια. Κυρίως όμως, στο νέο κύκλο τον οποίο φέρνουν τα γεωπολιτικά και εθνικά κύματα θα υπάρξουν σημαντικές αλλαγές και πολιτικά γεγονότα μεγάλης έκτασης, που θα θέσουν σε δοκιμασία πολιτικό σύστημα, λαό, χώρα και κοινωνία. Όλοι θα αναγκαστούν να πάρουν θέση απέναντι σε απειλές και ρευστοποιήσεις, γκριζαρίσματα περιοχών και διάλυση κρατικού και δημόσιου χώρου, γκετοποιήσεις και διαμελισμούς περιοχών. Ο κόσμος το διαισθάνεται και ψάχνεται ξανά να προσανατολιστεί. Ο εγχώριος αλλά και διεθνής πολιτικός κόσμος νοιώθουν αυτήν την αποξένωση του λαϊκού στοιχείου από τις «αφηγήσεις» τους. Ο «εχθρός λαός» του χτες έχει μετατραπεί σήμερα στον μπαμπούλα του «εθνολαϊκισμού», που αναγορεύεται σε πρώτιστο κίνδυνο.

Μπήκαμε σε νέο κύκλο, ακόμα κι αν ο προηγούμενος δεν έχει κλείσει οριστικά. Νέα εποχή, νέα καθήκοντα έλεγαν κάποτε. Ας αφήσουμε τον Τσίπρα πότε να κλαίγεται στους ευρωκράτες ότι αναγνωρίζει το λάθος του (mea culpa) για το δημοψήφισμα του 2015 και πότε στη Βουλή να δηλώνει περήφανος για το «Όχι» που εκ των προτέρων τα υψηλά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ (ο βαθύς ΣΥΝ) ήξεραν πως θα γίνει «Ναι» σε συνεννόηση με τον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο. Πρόκειται πλέον για παλιά ιστορία. Η ζωή τραβάει την ανηφόρα, και έχει άλλες και νέες απαιτήσεις…

Ο Δρόμος της Αριστεράς
Κάθε Σάββατο έως και Τρίτη στα περίπτερα.
://simeia.e-dromos.gr/

Ο προπονητής ποδοσφαίρου, που συνοδεύει τα δώδεκα παιδιά που παραμένουν αποκλεισμένα σε ένα πλημμυρισμένο σπήλαιο στην Ταϊλάνδη, ζήτησε συγγνώμη από τους γονείς με επιστολή που τους έστειλε μέσω των δυτών.
«Ευχαριστώ για όλη την ηθική υποστήριξη, ζητώ συγγνώμη απ' όλους τους γονείς», γράφει ο 25χρονος προπονητής Εκαπόλ Τσανταουόνγκ στην επιστολή αυτή που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα από τους διασώστες.


Μετά τη δημοσιοποίηση δύο βίντεο, το πρώτο από την ανακάλυψη της ομάδας το βράδυ της Δευτέρας από βρετανούς δύτες και το δεύτερο γυρισμένο την Τρίτη, κανένα άλλο βίντεο δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα.

Επίσης η τηλεφωνική σύνδεση που επιχείρησαν να εγκαταστήσουν οι αρχές, ξετυλίγοντας χιλιόμετρα καλωδίου μέσα στο σπήλαιο, ουδέποτε λειτούργησε.

Όμως σήμερα οι διασώστες έδωσαν στη δημοσιότητα επιστολές που έχουν γράψει τα παιδιά προς τις οικογενειές τους και οι οποίες αποτελούν τις πρώτες μετά την Τρίτη δημόσιες αποδείξεις ότι βρίσκονται στη ζωή.

«Μην ανησυχείτε, μπαμπά και μαμά, πάνε δύο εβδομάδες που έφυγα, αλλά θα ξανάρθω να σας βοηθήσω στο μαγαζί», γράφει ο Μπιού, οι γονείς του οποίου έχουν ένα μικρό παντοπωλείο.

Ένας πρώην δύτης του ταϊλανδικού Πολεμικού Ναυτικού έχασε τη ζωή του χθες Παρασκευή στη διάρκεια επιχείρησης ανεφοδιασμού των παιδιών.
Ο θάνατος του διασώστη δημιουργεί πολλά ερωτήματα για το κατά πόσον είναι εφικτή η απομάκρυνση της ομάδας από το πλημμυρισμένο δίκτυο σπηλαίων όπου τα παιδιά βρίσκονται αποκλεισμένα εδώ και 14 ημέρες.

Χθες το βράδυ ο επικεφαλής του πυρήνα διαχείρισης της κρίσης Ναρονγκσάκ Οσοτανακόρν, ο οποίος είναι επίσης ο κυβερνήτης της επαρχίας Τσιάνγκ Ράι, δήλωσε πως προς το παρόν δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί η διάσωση των παιδιών και του προπονητή τους μέσω της κατάδυσής τους στα νερά.
Πολλά από τα παιδιά, ηλικίας από 11 έως 16 ετών, δεν ξέρουν κολύμπι και κανένα τους δεν έχει κάνει ποτέ κατάδυση, πράγμα που περιπλέκει ακόμη περισσότερο τις επιχειρήσεις.

Προς το παρόν, ένας πεπειραμένος δύτης χρειάζεται ένδεκα ώρες για να φθάσει μέχρι τα παιδιά και να επιστρέψει: έξι ώρες για να πάει και πέντε ώρες για να επιστρέψει χάρη στα ρεύματα.

Νέα επεισόδια ξέσπασαν χθες το βράδυ και συνεχίσθηκαν για τέταρτη διαδοχική νύκτα στη Νάντη, λίγο μετά την απαγγελία κατηγοριών σε βάρος του αστυνομικού των CRS που σκότωσε το βράδυ της Τρίτης τον Αμπουμπακάρ Φοφανά στη διάρκεια αστυνομικού ελέγχου.

Γύρω στη 01:00 σήμερα το πρωί, επτά οχήματα πυρπολήθηκαν στο Ορβό, το Ρεζέ και στις συνοικίες Μπρέιγ και Μπελβί της Νάντης.

Στη Μπρέιγ και την Μπελβί διαδηλωτές έριξαν βόμβες Μολότοφ εναντίον των δυνάμεων της τάξης, οι οποίες απάντησαν με ρίψεις δακρυγόνων.

Σιγά-σιγά η ένταση μειώθηκε. Η ηρεμία αποκαταστάθηκε σταδιακά και γύρω στις 4 τα επεισόδια είχαν σταματήσει, σύμφωνα με την αστυνομία.

Λίγο πριν απ' αυτές τις νέες βιαιότητες, ο αστυνομικός που πυροβόλησε τον Αμπουμπακάρ Φοφανά είχε αφεθεί ελεύθερος υπό δικαστικό έλεγχο, όπως ζήτησε ο εισαγγελέας της Νάντης Πιέρ Σενές. Απαγγέλθηκαν σε βάρος του κατηγορίες για «εσκεμμένη πρόκληση τραυμάτων που επέφεραν τον θάνατο χωρίς πρόθεση», διευκρίνισε ο δικηγόρος του, ο Λοράν-Φρανκ Λιενάρ.

Αφού τέθηκε υπό κράτηση το μεσημέρι της Πέμπτης, ο αστυνομικός παραδέχθηκε πως είπε ψέματα στην πρώτη κατάθεση που είχε δώσει την Τετάρτη, είχε ανακοινώσει λίγο νωρίτερα ο δικηγόρος του. Υποστηρίζει πλέον πως πυροβόλησε «χωρίς να το θέλει» τον 22χρονο νεαρό. Προηγουμένως είχε δηλώσει πως «πυροβόλησε εξαιτίας της επικινδυνότητας του οδηγού και για να προστατεύσει τα πρόσωπα που μπορεί να βρίσκονταν κοντά στην πορεία του οχήματος», σύμφωνα με τον Σενές.

Σύμφωνα με τον εισαγγελέα, η εξέλιξη των γεγονότων είχε τρεις φάσεις: τον αστυνομικό έλεγχο που θα διαρκέσει περίπου «10 με 15 λεπτά», κατά τον οποίο ο Αμπουμπακάρ Φοφανά θα δώσει ψεύτικη ταυτότητα και οι αστυνομικοί θα του ζητήσουν να σταθμεύσει το αυτοκίνητό του και να τους ακολουθήσει στο τμήμα.

Στη συνέχεια τη δεύτερη φάση, κατά την οποία θα διαφύγει κάνοντας όπισθεν, έναν ελιγμό «ιδιαίτερα επικίνδυνο αφού στην πορεία του ο οδηγός θα αγγίξει έναν αστυνομικό» που είχε «δίπλα του δύο παιδιά». Ο αστυνομικός θα προσπαθήσει να προφυλαχθεί ανεβαίνοντας στο κράσπεδο και παίρνοντας μαζί του «ένα μικρό κορίτσι που θα μπορούσε να τραυματισθεί από το όχημα του φυγά», διευκρινίζει ο εισαγγελέας. Ο οδηγός θα ρίξει στη συνέχεια το όχημά του πάνω σ' ένα σταθμευμένο όχημα.

Τελικά ο οδηγός θα επιχειρήσει και πάλι να διαφύγει κάνοντας όπισθεν. Τότε ο κατηγορούμενος αστυνομικός θα τον πυροβολήσει.






ΑΠΕ